من خستھ ام، تو خستھ ای آیا شبیھ من؟
یک شاعر شکستھ ی تنھا شبیھ من
حتی خودم شنیده ام از این کلاغھا
در شھر یک نفر شده پیدا شبیھ من
امروز دل نبند بھ مردم کھ می شود
اینگونھ روزگار تو - فردا - شبیھ من
ای ھم قفس بخوان کھ ز سوز تو روشن است
خواھی گذشت روزی از اینجا شبیھ من
از لحن شعرھای تو معلوم می شود
مانند مردم است دلت یا شبیھ من
من زنده ام بھ شایعھ ھا اعتنا نکن
در شھر کشتھ اند کسی را شبیھ من
"نــــجمه زارع"
غم کھ می آید در و دیوار، شاعر می شود
در تو زندانی ترین رفتار شاعر می شود
می نشینی چند تمرین ریاضی حل کنی
خط کش و نقالھ و پرگار، شاعر می شود
تا چھ حد این حرفھا را می توانی حس کنی؟
حس کنی دارد دلم بسیار شاعر می شود
تا زمانی با توام انگار شاعر نیستم
از تو تا دورم دلم انگار شاعر می شود
باز می پرسی: چھ طور این گونھ شاعر شد دلت؟
تو دلت را جای من بگذار شاعر می شود
گرچھ می دانم نمی دانی چھ دارم می کشم
از تو می گوید دلم ھر بار شاعر می شود
نجمه زارع
http://barantanhaiiha.blog.ir/
کپی ممنوع است
